piątek, 17 grudnia 2010

„PAWEŁ Z TARSU - POJEDNANIE ŚWIATÓW" Część druga: odcinek 3 i 4.

To pierwszy całkowicie polski projekt filmowy o życiu człowieka, który wpłynął na oblicze naszej cywilizacji. Niesamowity dokument o życiu i działalności Pawła z Tarsu.

ODCINEK 3 

Najważniejsze spotkanie
Szaweł udaje się z Jerozolimy do Damaszku w Syrii. Podążamy jego śladem. Próbujemy uchwycić i zrozumieć to, co stało się pod Damaszkiem i co sprawiło, że Szaweł z prześladowcy chrześcijan stał się orędownikiem Ewangelii. Chodzi o tajemnicze spotkanie z Jezusem i jego konsekwencje. W tym odcinku poznajemy także historię Damaszku i jego współczesne oblicze. W drugiej części wracamy do Jerozolimy, gdzie ponownie przybywa Szaweł, ale już w zupełnie innym celu - spotyka się z Apostołami i poznaje Barnabę. To pierwsze lata działalności Szawła już jako wierzącego w Chrystusa.

ODCINEK 4 

Stałem się wszystkim
Pierwszy raz uczniów Chrystusa nazwano chrześcijanami w Antiochii Syryjskiej (Turcja). Tam odnajdujemy Szawła w pierwotnym Kościele. Tam także spotykamy Piotra i zwiedzając Antiochię przywołujemy ważne momenty z życia wspólnoty chrześcijańskiej w tym niegdyś bardzo znaczącym mieście kultury antycznej. Widzimy także rodzące się powołanie Szawła do misji wobec nie-żydów. To kluczowy moment z wielkimi konsekwencjami w późniejszej działalności Pawła oraz w rozwoju całego chrześcijaństwa. 
http://allegro.pl/pawel-z-tarsu-pojednanie-swiatow-czesc-ii-i1374294453.html

czwartek, 11 listopada 2010

Święci Austrii, Albrecht Durer (1515-17) Woodcut British Museum, Londyn

wtorek, 9 listopada 2010

Andronik

Św. Paweł wspomina w Liście do Rzymian Andronika jako współowarzysza więzienia (współbojownika, apostoła) i rodaka. Jedynym źródłem wiedzy o tej postaci jest wspomniany list apostoła (Rz 16,7).
Niektórzy określają go jako krewnego Junii (Juniasa). Pojawia się u hagiografów wątek o spotkaniu w Efezie  Andronika ze św. Janem, w wyniku namowy którego miał później zamieszkać w Smyrnie i zostać mężem Junii. Synaksarium konstantynopolitańskie przypisuje mu biskupstwo Panonii, natomiast Pseudo-Doroteusz biskupstwo w Hiszpanii. Menologia - prawosławne księgi liturgiczne - wymieniają go pod dniem 17 maja.

wtorek, 2 listopada 2010

Apostołowie narodów 2

  • Apostołowie Galii: św. Ireneusz, 130–200; św. Denis ( III wiek), św. Marcin z Tours, 338–401, św. Saturnin z Tuluzy, zm. 257
  • apostołka Gruzji: św. Nino
  • apostoł Niemiec: św. Bonifacy, 680–755
  • apostoł Holstein (płn. Niemcy): św. Vicelinus, 1086–1154
  • apostoł Indii:  św. Tomasz; św. Franciszek Ksawery; 1506–1552
  • apostoł Irlandii: św. Patryk, 373–463
  • apostoł północy (Skandynawii): św. Ansgar, 801–864
  • apostoł Peru: Alonzo de Barcena, 1528–1598
  • apostoł Szkocji: św. Ninian, V wiek
  • patron Polski i apostoł Prus: św. Wojciech
  • apostoł Pomorza: św. Otto, 1060–1139
  • apostołowie Słowian: św. Cyryl i Metody
  • apostoł Hiszpanii: św. Jakub Większy
  • apostoł Wenedów: św. Evermode, d.1178

środa, 27 października 2010

Święta Junia

Andronik, Atanazjusz i Junia (po prawej stronie)

Kobieta - apostołem?


Chodzi postać wspomnianą w Liście do Rzymian 16,7. Bowiem istnieją kontrowersje dotyczące płci postaci. Junia albo Junias? (w niektórych przekładach Junjasz lub Junijasz, w greckim oryginale w bierniku „Iουνιαν” – Iounian lub „Ιουνια” – Iounia)? Tłumacze Biblii Tysiąclecia opowiedzieli się za płcią męską naszej postaci. Natomiast w tradycji prawosławnej pod imieniem Junia jest czczona jako święta i wspominana 17 maja.
Interesująca nas postać wspomniana jest jedynie w jednym miejscu w Biblii, jednak budzi spór z powodu dyskusji o rolę kobiet we wczesnym chrześcijaństwie.
Werset Rz 16,7 brzmi w tłumaczeniu Biblii Tysiąclecia brzmi następująco:
Pozdrówcie Andronika i Juniasa, moich rodaków i współtowarzyszy więzienia, którzy się wyróżniają między apostołami, a którzy przede mną przystali do Chrystusa.
Natomiast w tłumaczeniu już w Biblii Poznańskiej:
Pozdrówcie Andronika i Junię, moich krewnych i współwięźniów, którzy należą do grona wybitnych apostołów, którzy jeszcze przede mną należeli do Chrystusa.
Pierwszę opcję przekładu wybrali także (uwzględniając ważniejsze polskie przekłady) tłumacze Biblii Brzeskiej, Biblii Gdańskiej, Biblii Warszawsko-Praskiej, Przekładu Ekumenicznego oraz Przekładu Nowego Świata, natomiast drugą tłumacze Biblii Warszawskiej, Biblii Jakuba Wujka oraz Przekładu Seweryna Kowalskiego. Drugą opcję wybrał także św. Hieronim ze Strydonu – tłumacz Wulgaty.
O Junii jako kobiecie pisali między innymi Orygenes, św. Hieronim, św. Jan Chryzostom oraz Piotr Abelard.
O towarzyszu Andronika jako mężczyźnie wspomina po raz pierwszy Idzi Rzymianin, pogląd ten upowszechnił się później wśród teologów różnych wyznań (podzielał go między innymi Marcin Luter, który przetłumaczył imię jako Junias). Uczeni dowodzą, że w starożytności imię to było wyłącznie imieniem żeńskim. W zachowanym piśmiennictwie greckim nie znajdujemy ani jednego przykładu, gdzie imię to nosiłby mężczyzna.
Różnice w tych przekładach wynikają stąd, iż część z nich powstała w oparciu o skażony grecki tekst Listu do Rzymian, który w tym miejscu został zmieniony przez kopistę, i jedynie część wydań tekstu greckiego wprowadza korektę wersu. Jednak formę żeńską stosują także przekłady oparte o teksty zawierające wersję "Iουνιαν", zawartą w większości wydań krytycznych Nowego Testamentu.
W prawosławiu Junia zaliczana jest w poczet "siedemdziesięciu apostołów", co czyni ją drugą kobietą noszącą tytuł apostoła – obok Marii Magdaleny, zwanej w prawosławiu "apostołką apostołów".

Apostołowie NT spoza dwunastki

Poza Dwunastoma oraz Maciejem Nowy Testament określa też jako apostołów następujące osoby:
  •  Paweł z Tarsu
  • Barnaba, Antowarzysz Pawła w podróżach apostolskich (Dz 14,14)
  • Andronik i Junia (ew. Juniasz) – pozdrawiani przez Pawła w Liście do Rzymian (Rz 16,7)
  • Tymoteusz i Sylas - towarzysze Pawła, określeni przez niego jako prawdziwi apostołowie w 1. Liście do Tesaloniczan (1Tes 2,7)
Sam Jezus z kolei jest nazywany "apostołem" czyli "wysłannikiem" Boga (Hbr 3,1).

niedziela, 24 października 2010

Apostołowie narodów

W znaczeniu szerszym apostołami nazywamy wybitnych, "skutecznych", misjonarzy - pionierów:
  • apostoł Etiopii - Frumencjusz z Aksum
  • apostoł Arden - św. Hubert, 656–727
  • apostoł Armenii - św. Grzegorz Oświeciciel, 256–331
  • apostoł Brazylii - św. José de Anchieta, 1533–1597
  • apostoł Karyntii - św. Vergilius z Salzburga, (745–84)
  • apostoł Anglii - Święty Augustyn z Canterbury, + 604
  • apostoł Franków - św. Remigiusz, 437–533
  • apostoł Fryzów - św. Wilibrord, 657–739                     c.d.n